канцавы́

1. End-; Schluss-;

канцава́я ста́нцыя Éndstation f -, -en; Éndhaltestelle f -, -n;

2. лінгв áuslautend, End-, Schluss-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Éndsilbe

f -, -n грам. канцавы́ склад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zíelpunkt

m -(e)s, -e

1) канцавы́ пункт

2) вайск. кро́пка прыцэ́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áuslaut

m -(e)s, -e лінгв. канцавы́ гук [склад]; кане́ц сло́ва

im ~ — на канцы́ сло́ва [cкла́да]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

állerlétzt

1.

a са́мы апо́шні, кра́йні; канцавы́

2.

adv: у апо́шнюю ча́ргу; пад кане́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

final

[ˈfaɪnəl]

1.

adj.

1) апо́шні

2) канчатко́вы (мэ́та); беспаваро́тны, канча́льны (пастано́ва)

final result — канчатко́вы вы́нік

2.

n.

1) апо́шні, канцавы́ (экза́мен)

2) фіна́л -у m. (у спо́рце)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

terminal

[ˈtɜ:rmɪnəl]

1.

adj.

1) канцавы́

2) канча́льны

terminal illness — невыле́чная хваро́ба

3) паграні́чны

2.

n.

1) кане́ц -ца́ m., канчатко́вая ча́стка

2) канцава́я ста́нцыя (чыгу́начная, аўто́бусная)

3) тэрміна́л -а m.

4) Electr. кле́ма f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ultimate

[ˈʌltɪmət]

1.

adj.

1) апо́шні, канчатко́вы

the ultimate result — канчатко́вы вы́нік

2) кра́йні

the ultimate limits of the universe — кра́йнія ме́жы, край сусьве́ту

3) найбо́льшы, грані́чны, максыма́льны (пра ху́ткасьць, намага́ньні)

2.

n.

канцавы́ пункт, канчатко́вы вы́нік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пункт Punkt m -(e)s, -e;

пачатко́вы пункт Áusgangspunkt m;

канцавы́ пункт Éndpunkt m;

цэнтра́льны пункт Ángelpunkt m;

кульмінацы́йны пункт Höhepunkt m;

2. (арганізацыйны цэнтр) Stélle f -, -n; Punkt m; Platz m -es, Plätze;

збо́рны пункт Sámmelpunkt m;

перавя́зачны пункт Verbándstelle f; Verbándplatz m;

перагаво́рны пункт (тэлефонны) Férnsprechstelle f, Férnsprechstation f -, -en;

прызыўны́ пункт вайск Éinberufungsstelle f;

3. (параграф) Punkt m, Paragráph m -en, -en;

пункт дамо́вы Vertrágsklausel f -, -n; Vertrágsbestimmung f -, -en;

па пунктах Punkt für Punkt, púnktweise;

па ўсіх пунктах in állen Púnkten;

4. палігр Punkt m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

end

[end]

1.

n.

1) кане́ц -ца́ m.

2) мэ́та f.

He had gained his end — Ён дасягну́ў свае́ мэ́ты

3) вы́нік, рэзульта́т -у m.

4) кане́ц -ца́ m., сьмерць f.

5) аста́так -ку m., фрагмэ́нт -у m., уры́вак -ўку m.

6) ме́жы pl.; край -ю m.

There was no end to her patience — Ня было́ ме́жаў е́йнай цярплі́васьці

2.

v.t.

канча́ць, зака́нчваць

3.

v.i.

канча́цца; паміра́ць

4.

adj.

канцавы́, кане́чны

the end result — кане́чны вы́нік

•

- at loose ends

- in the end

- make both ends meet

- put an end to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)