кантава́ць

1. mit éiner Kánte [Bórte] verséhen* [éinfassen];

2. auf die Séite dréhen; kánten vt; úmkippen vt;

не кантава́ць! nicht stürzen!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kánten

vt

1) кантава́ць; аблямо́ўваць

2) ста́віць на кант [руб] (скрынку, дошку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)