кано́н м Kánon m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Kánon

m -s, -s

1) кано́н, пра́віла

2) муз. кано́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rituál

n -s, -e i -i¦en рэл. рытуа́л, кано́н, абра́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

canon

I [ˈkænən]

n.

1) царко́ўны зако́н, кано́н -у m.

2) пра́віла n., станда́рт -у m.

the canons of good taste — пра́вілы до́брага гу́сту

3) афіцыйны сьпі́с кні́гаў Бі́бліі

4) сьпі́с сьвяты́х

5) Print кано́н (вялі́кі шрыфт — 48 пу́нктаў)

II [ˈkænən]

n.

кано́нік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)