калыха́ць schukeln vt; wegen vt;

калыха́ць дзіця́ ein Kind wegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

люля́ць

1. (калыхаць) schukeln vt, schwngen* vt; hn- und hrbewegen vt;

2. (дзіця) wegen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cradle

[ˈkreɪdəl]

1.

n.

1) калы́ска f.

2) Figur. мале́нства n.

3) выто́кі pl., асно́ва f.

4) Tech. ра́ма, апо́ра f.

2.

v.t.

1) калыха́ць

2) узгадо́ўваць з мале́нства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rock

I [rɑ:k]

1.

n.

1) скала́ f.; ка́мень -я m., coll. ка́мень -ю m.

2) каме́ньне n.; Geol. го́рная паро́да

3) Figur. апо́ра, цьвярды́ня f.

4) Sl. дыямэ́нт -а m.

- on the rocks

II [rɑ:k]

1.

v.i.

го́йдацца, гайда́цца, калыха́цца

2.

v.t.

1) го́йдаць, гайда́ць; калыха́ць

The waves rocked the boat — Хва́лі калыха́лі чо́вен

2) калыха́ць, люля́ць

Mother rocked the baby to sleep — Ма́ці люля́ла дзіця́тка, каб засну́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gängeln

1.

vt

1) вадзі́ць на по́вадзе; перан. займа́цца дро́бязнай апе́кай

2)

die Wege ~ — калыха́ць калы́ску

2.

vi хадзі́ць, як дзіця́; хадзі́ць няцвёрда

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sway

[sweɪ]

1.

v.i.

хіста́цца; калыха́цца

2.

v.t.

1) хіста́ць, калыха́ць

The wind sways the grass — Ве́цер калы́ша траву́

2) пахісну́ць (у перакана́ньнях, наме́рах), уплыва́ць

to sway the audience — уплыва́ць на аўдыто́рыю, вало́даць аўдыто́рыяй

3.

n.

1) хіста́ньне n.

2) ула́да f., уплы́ў -ву m.

Presently the world is under the sway of economics — Цяпе́рашні сьвет знахо́дзіцца пад уплы́вам экано́мікі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wegen

I

1.

vt калыха́ць, люля́ць

die Wllen wegen das Bot — ло́дка калы́шыцца на хва́лях

2.

(sich)

1) калыха́цца, гайда́цца

2) перан. заспако́йваць сябе́

sich in Scherheit ~ — лічы́ць сябе́ ў по́ўнай бяспе́цы

II

*

1.

vt узва́жваць

2.

vi ва́жыць

sein rteil wog am schwrsten — яго́ меркава́нне было́ са́мым ва́жкім

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sing

[sɪŋ]

1.

v., sang or sung, sung, singing

1) пяя́ць, сьпява́ць

2) калыха́ць, усыпля́ць (дзіця́тка сьпе́вам)

3) апява́ць

Homer sang of Troy — Гамэ́р апява́ў Тро́ю

4) завыва́ць (пра ве́цер)

5) зьвіне́ць; сьвіста́ць

A bad cold made his ears sing — Ад вялі́кай засту́ды ў яго́ зьвіне́ла ў вуша́х

The teakettle sang — Засьвіста́ў ча́йнік

2.

n.

1) шум (у вуша́х); сьвіст -у m.

the sing of a bullet in flight — сьвіст ку́лі ў лёце

2) пяя́ньне n., сьпеў -ву m., сьпе́ўка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)