калыха́ць scháukeln vt; wíegen vt;
калыха́ць дзіця́ ein Kind wíegen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
люля́ць
1. (калыхаць) scháukeln vt, schwíngen* vt; hín- und hérbewegen vt;
2. (дзіця) wíegen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
cradle
[ˈkreɪdəl]
1.
n.
1) калы́ска f.
2) Figur. мале́нства n.
3) выто́кі pl., асно́ва f.
4) Tech. ра́ма, апо́ра f.
2.
v.t.
1) калыха́ць
2) узгадо́ўваць з мале́нства
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
rock
I [rɑ:k]
1.
n.
1) скала́ f.; ка́мень -я m., coll. ка́мень -ю m.
2) каме́ньне n.; Geol. го́рная паро́да
3) Figur. апо́ра, цьвярды́ня f.
4) Sl. дыямэ́нт -а m.
•
- on the rocks
II [rɑ:k]
1.
v.i.
го́йдацца, гайда́цца, калыха́цца
2.
v.t.
1) го́йдаць, гайда́ць; калыха́ць
The waves rocked the boat — Хва́лі калыха́лі чо́вен
2) калыха́ць, люля́ць
Mother rocked the baby to sleep — Ма́ці люля́ла дзіця́тка, каб засну́ла
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gängeln
1.
vt
1) вадзі́ць на по́вадзе; перан. займа́цца дро́бязнай апе́кай
2)
die Wíege ~ — калыха́ць калы́ску
2.
vi хадзі́ць, як дзіця́; хадзі́ць няцвёрда
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sway
[sweɪ]
1.
v.i.
хіста́цца; калыха́цца
2.
v.t.
1) хіста́ць, калыха́ць
The wind sways the grass — Ве́цер калы́ша траву́
2) пахісну́ць (у перакана́ньнях, наме́рах), уплыва́ць
to sway the audience — уплыва́ць на аўдыто́рыю, вало́даць аўдыто́рыяй
3.
n.
1) хіста́ньне n.
2) ула́да f., уплы́ў -ву m.
Presently the world is under the sway of economics — Цяпе́рашні сьвет знахо́дзіцца пад уплы́вам экано́мікі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wíegen
I
1.
vt калыха́ць, люля́ць
die Wéllen wíegen das Bóot — ло́дка калы́шыцца на хва́лях
2.
(sich)
1) калыха́цца, гайда́цца
2) перан. заспако́йваць сябе́
sich in Sícherheit ~ — лічы́ць сябе́ ў по́ўнай бяспе́цы
II
*
1.
vt узва́жваць
2.
vi ва́жыць
sein Úrteil wog am schwérsten — яго́ меркава́нне было́ са́мым ва́жкім
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sing
[sɪŋ]
1.
v., sang or sung, sung, singing
1) пяя́ць, сьпява́ць
2) калыха́ць, усыпля́ць (дзіця́тка сьпе́вам)
3) апява́ць
Homer sang of Troy — Гамэ́р апява́ў Тро́ю
4) завыва́ць (пра ве́цер)
5) зьвіне́ць; сьвіста́ць
A bad cold made his ears sing — Ад вялі́кай засту́ды ў яго́ зьвіне́ла ў вуша́х
The teakettle sang — Засьвіста́ў ча́йнік
2.
n.
1) шум (у вуша́х); сьвіст -у m.
the sing of a bullet in flight — сьвіст ку́лі ў лёце
2) пяя́ньне n., сьпеў -ву m., сьпе́ўка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)