Verbum

cavalryman

[ˈkævəlrɪmən]

n., pl. -men

кавалеры́ст -а m.

ranger

[ˈreɪndʒər]

n.

1) аб’е́здчык, лясьні́к лесьніка́ m.

2) ко́ньнік, ве́ршнік, кавалеры́ст -а m.

3) рэ́йнджэр -а m.

cavalier

[,kævəˈlɪr]

1.

n.

1) ко́ньнік -а, кавалеры́ст -а, ры́цар -а m.

2) кавале́р, джэнтэльмэ́н -а m.

2.

adj.

фанабэ́рысты, ганары́сты, ганарлі́вы

horseman

[ˈhɔrsmən]

n., pl. -men

1) ко́ньнік -а m., ко́нны -ага m.

2) яздо́к ездака́ m.

3) ко́нюх -а m.

4) Obsol. кавалеры́ст -а m.

horse

[hɔrs]

1.

n.

1) конь каня́ m.

2) Milit. ко́ньнік, кавалеры́ст -а m.

3) конь каня́ m. (і ў ша́хматах)

4) конь каня́ m. (у гімна́стыцы)

5) Sl. гэраі́н, марфі́н

6) Sl. шпарга́лка f.

2.

v.t.

1) дастаўля́ць ко́ней

2) садзі́ць на каня́

3) не́сьці на пляча́х

3.

v.i.

садзі́цца на каня́, е́хаць ко́нна

4.

adj.

1) ко́нскі (хаму́т, хвост)

2) ко́нны

horse artillery — ко́нная артыле́рыя

•

- from the horse’s mouth

- To horse!