змуша́ць zwngen* vt, bzwingen* vt, erzwngen* vt, bnötigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зму́сіць гл. змушаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

erzwngen

* vt

1) вымуша́ць, змуша́ць, дамага́цца сі́лай

2) вайск. фарсі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

coerce

[koʊˈɜ:rs]

v.t.

змуша́ць, прымуша́ць

to coerce into agreement — прыму́сіць пагадзі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

starve into

змуша́ць го́ладам

They starved the enemy into surrendering — Го́ладам яны́ прыму́сілі во́рага зда́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

compel

[kəmˈpel]

v.t.(-ll-)

1) змуша́ць, прымуша́ць, вымуша́ць

2) дабіва́цца; дамага́цца

3) зганя́ць (у грамаду́, да ку́чы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

constrain

[kənˈstreɪn]

v.t.

1) змуша́ць, вымуша́ць, прымуша́ць

2) абмяжо́ўваць свабо́ду, зьняво́льваць, садзі́ць у турму́

3) стры́мваць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hale

I [heɪl]

adj.

мо́цны, здаро́вы

II [heɪl]

v.t.

1) цягну́ць сі́лай, валачы́; ту́заць

2) змуша́ць (ісьці́), заця́гваць куды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

enforce

[ɪnˈfɔrs]

v.t.

1) дамага́цца, змуша́ць, прымуша́ць (да паслухмя́насьці, падпара́дкаваньня пра́вілам)

2) прымуша́ць і́лай ці пагро́замі)

3) усяля́ць, прышчапля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uslösen

1.

vt

1) выкліка́ць; змуша́ць; быць прычы́най

2) расчапля́ць, размыка́ць

3) выкупля́ць, вызваля́ць (пры дапамозе выкупу)

2.

(sich) узня́цца, вы́бухнуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)