злуча́льны

1. Verbíndungs-, Bínde-;

злуча́льная тка́нка Bíndegewebe n -(e)s, -;

2. грам. kopulatív, béiordnend;

злуча́льны злу́чнік Kopulatív n -(e)s, -e, Kopulatívum [-v-] n -s, -va

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kopulatív

a злуча́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

béiordnend

a грам. злуча́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

coordinate conjunction

злуча́льны злу́чнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

joining vowel

злуча́льны гало́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conjunctive

[kənˈdʒʌŋktɪv]

1.

adj.

1) злуча́льны

2) злу́чаны, спалу́чаны

3) злу́чнікавы

2.

n.

злуча́льнае сло́ва, злу́чнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

connective

[kəˈnektɪv]

1.

adj.

злуча́льны

connective tissue — злуча́льная тка́нка

connective word — злуча́льнае сло́ва

2.

n. Gram.

злуча́льнае сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

jumper

I [ˈdʒʌmpər]

n.

1) скаку́н -а́ m. (спарто́вец, конь), скаку́ха f.

2) парашуты́ст -а m.

3) Electr. перамы́чка, злуча́льны ка́бель

II [ˈdʒʌmpər]

n.

1) жано́чы джэ́мпэр

2) рабо́чая блю́за або́ хала́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

coordinate

[koʊˈɔrdənət]

1.

adj.

1) каардынава́ны, дапасава́ны

2) адно́лькава ва́жны

3) Math. каардына́тны (кут)

4) злу́чаны (сказ); злуча́льны (злу́чнік)

2.

n., Math.

каардына́ты, во́сі каардына́таў

3. [koʊˈɔrdəneɪt]

v.

1) каардынава́ць (-ца), дапасо́ўваць, узгадня́ць (-ца), пагаджа́ць

2) утвара́ць сыстэ́му

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)