здыха́ць гл. здохнуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verröcheln

vi (s) кана́ць, паміра́ць (пра чалавека); здыха́ць (пра жывёлу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

krepíeren

vi (s)

1) груб. здыха́ць, загіна́цца

2) вайск. разрыва́цца, узрыва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)