здабыва́ць

1. (дастаць, знайсці) sich (D) verscháffen; áuftreiben* vt;

2. (з нетраў зямлі) fördern vt, gewínnen* vt;

3. перан. (дамагчыся чаго-н.) erréichen vt, erríngen* vt;

здабыва́ць ко́рань матэм. die Wúrzel zíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

здабы́ць гл. здабываць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hérbekommen

* vt дастава́ць, здабыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obtain

[əbˈteɪn]

v.

здабыва́ць; дастава́ць, атры́мваць

to obtain knowledge — здабыва́ць ве́ды

to obtain tickets — даста́ць біле́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

erkämpfen

vt заваёўваць

den Sieg ~ — здабыва́ць перамо́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

earn

[ɜ:rn]

v.t.

1) зарабля́ць

2) заслуго́ўваць, быць ва́ртым

3) здабыва́ць (паша́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

endear

[ɪnˈdɪr]

v.t.

1) рабі́ць мі́лым, прымуша́ць палюбі́ць

2) Obsol. здабыва́ць не́чае пачуцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sühnen

vt высок. спла́чваць (за віну), здабыва́ць адкупле́нне (віны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

radizíeren

vt матэм. здабыва́ць ко́рань (з якога-н. ліку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

davóntragen

* vt

1) здабыва́ць (перамогу, узнагароду)

2) атры́мліваць, спазнава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)