Verbum

абкла́д м. (звера ў час палявання) Úmstellung f -, -en

запаро́ць разм.

1. (звера) ábstechen* vt;

2. (закатаваць) zu Tóde péitschen;

◊

запаро́ць спра́ву éine Sáche verbócken

заганя́ць

1. hinéinjagen vt, (hin)éintreiben* vt;

заганя́ць скаці́ну ў хлеў das Vieh in den Stall tréiben*;

2. разм. (стаміць) ábjagen vt, ábhetzen vt;

заганя́ць каня́ ein Pferd ábjagen [zu Tóde jágen], zuschánden fáhren*; ein Pferd zuschánden réiten* (верхавога);

3.:

заганя́ць зве́ра паляўн. ein Tier hétzen [jágen];

4. разм. (забіць цвік і пад.) éinschlagen* vt, tréiben* vt;

5. разм. (прадаць) verklóppen vt, lósschlagen* vt, verschéuern vt

гнаць

1. tréiben* vt; jágen vt;

гнаць ста́так die Hérde tréiben*;

гнаць лес Holz flößen;

ве́цер го́ніць хма́ры der Wind jagt die Wólken:

2. (праганяць) fórtjagen vt, vertréiben* vt;

гнаць з ха́ты aus dem Haus jágen;

3. разм. (паганяць) hétzen vt, ántreiben* vt;

гнаць ко́ней Pférde ántreiben*;

гнаць машы́ну mit dem Áuto rásen;

4. (пераследаваць):

гнаць зве́ра ein Tier hétzen;

5. (здабываць пры дапамозе перагонкі) brénnen* vt (гарэлку і г. д.); schwéllen vt (смалу)