звані́ць

1. läuten vi, klíngeln vi;

2. перан. (разносіць чуткі) áusposaunen vt, an die gróße Glócke hängen;

звані́ць па тэлефо́не ánrufen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schéllen

vi звані́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bímmeln

vi разм. звані́ць, бры́нькаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

klíngeln

vi звані́ць

es klíngelt! — звано́к!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

telefoníeren

vi (mit D) тэлефанава́ць, звані́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánklingeln

vi разм. (bei D) тэлефанава́ць (каму-н.); звані́ць (каму-н.) у дзве́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kírche

f -, -n царква́; касцёл, кі́рха

~ hálten* — право́дзіць набажэ́нства

zur ~ läuten — звані́ць на абе́дню [ю́трань, вячэ́рню]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

clink

I [klɪŋk]

1.

n.

лёгкі звон, дзы́нканьне n.

2.

v.

1) зьвіне́ць; звані́ць

2) дзы́нкаць

II [klɪŋk]

n., Sl.

турма́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

telephone

[ˈteləfoʊn]

1.

n.

тэлефо́н -у m.

2.

v.t.

тэлефанава́ць, звані́ць

He decided to telephone her — Ён вы́рашыў пазвані́ць ёй

3.

adj.

тэлефо́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

knell

[nel]

1.

n.

1) хаўту́рны звон

2) жало́бны гук

3) дрэ́нная прыме́та, дрэ́нны знак

2.

v.i.

1) звані́ць на хаўту́рах

2) злаве́сна гуча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)