звалі́ць

1. úmwerfen* vt; úmrennen* vt (з ног); zu Bóden wérfen* (на зямлю); fällen vt (дрэва)

2. (у адно месца) zusámmenwerfen* vt, áufhäufen vt;

3. (скінуць) hinábwerfen* vt; ábladen* vt (згрузіць);

4. груб., разм. ábhauen vi (s);

◊

звалі́ць з сябе́ адка́знасць die Verántwortung von sich (D) ábwälzen [ábschieben*];

звалі́ць віну́ на каго-н. j-m die Schuld in die Schúhe schíeben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зва́льваць гл. зваліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bowl down

зьбі́ць, звалі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shift the blame

звалі́ць віну́ на друго́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

make hay of

а) уда́рам звалі́ць з ног праці́ўніка (у бо́ксе)

б) раскі́даць, перавярну́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зрына́ць, зры́нуць

1. (зваліць уніз) hinábwerfen* vt;

2. перан. (пазбавіць улады) stürzen vt; zu Fall bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zusámmenschmeißen

* vt разм.

1) звалі́ць у ку́чу

2) развалі́ць (работу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúschreiben

* vt

1) прыпі́сваць

2) прызнача́ць (каму-н.)

j-m die Schuld ~ — звалі́ць віну́ на каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúwälzen

vt

1) падко́чваць; каці́ць (хвалі)

j-m éine Schuld ~ — звалі́ць віну́ на каго́-н.

2) зава́льваць (уваход)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúschieben

* vt

1) засо́ўваць (скрынку)

2) (D) зва́льваць (на каго-н.)

j-m éine Schuld ~ — звалі́ць віну́ на каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)