Verbum

звалі́цца

1. (hináb)stürzen vi (s); (úm)fállen* vi (s); zu Bóden fállen* (на зямлю);

2. разм. (захварэць) krank wérden;

◊

у мяне́ гара́ з плячэ́й звалі́лася mir ist ein Stein vom Hérzen gefállen

непрыто́мнасць ж. Óhnmacht f -, -en, Besínnungslosigkeit f -;

звалі́цца ў непрыто́мнасці in Óhnmacht fállen*, óhnmächtig wérden;

у непрыто́мнасці óhnmächtig

упа́сці

1. (зваліцца) (hín)fállen* vi (s);

2. (уваліцца, запасці ўнутр) éinfallen* vi (s), éinsinken* vi (s) (пра шчокі, вочы);

3. разм. (дайсці да цяжкага стану) geráten* vi (s);

◊

упа́сці ў ро́спач in Verzwéiflung geráten*;

упа́сці ў дзяці́нства kíndisch wérden

зляце́ць

1. (спусціцца ўніз) hinúnterfliegen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаварыць); herúnterfliegen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

2. (вылецець) fórtfliegen* vi (s);

3. (упасці, зваліцца) hinúnterfallen* vi (s), hinúnterstürzen vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць) herúnterfallen* vi (s), herúnterstürzen vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць)

саско́кваць, саско́чыць

1. (скочыць уніз) hinúnterspringen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); herúnterspringen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

саско́кваць з ло́жка aus dem Bett spríngen*;

саско́кваць з трамва́я von der Stráßenbahn (áb)springen*;

2. (зваліцца з чаго-н.) ábspringen* vi (s), lósspringen* аддз. vi (s), lósgehen* аддз. vi (s);

дзве́ры саско́чылі з заве́с die Tür ging aus den Ángeln