зачапі́цца sich verfángen*, hängen bléiben* vi (s);

зачапі́цца за сук (вопраткай) an éinem Ast hängen bléiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hängen bléiben

* vi (s)

1) паві́снуць, зачапі́цца

2) засе́сці, загру́знуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fésthaken

аддз. vi i (sich) зачапі́цца

sich im Gedächtnis ~ — заста́цца ў па́мяці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

graze

I [greɪz]

1.

v.i.

па́сьвіцца (на па́шы)

2.

v.t.

па́сьвіць

3.

n.

пасьба́ f.

II [greɪz]

1.

v.t.

1) лёгка закрана́ць, зачапля́ць што

2) зьбіва́ць; абдзіра́ць (ску́ру з рукі́)

2.

v.i.

зачапі́цца, шаргану́цца аб што

3.

n.

мала́я ра́нка, дра́піна f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заско́чыць

1. áufspringen* vi (s), hinéinspringen* vi (s);

2. (зачапіцца) sich verfángen*, hängen bléiben* vi (s); (пра зашчэпку) éinrasten vi (h, s);

3. (зайсці) vorbéikommen* vi (s) (да каго-н. bei D), éinen Ábstecher zu j-m máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

учапі́цца

1. (ухапіцца) sich klámmern (за што-н. an A), sich ánklammern (an A);

2. (учэпіста схапіцца) sich féstklammern аддз. (у што-н. an D);

учапі́цца адзі́н аднаму́ ў валасы́ разм. einánder in die Háare fahren*;

3. (зачапіцца) sich verfángen*, hängen bléiben*;

4. (пра воз і г. д.) (зачапіць, закрануць) stóßen* (за што-н. an, gégen etw. (A), ánstoßen* (an etw. (A);

5. (неадчэпна следаваць за кім-н.) sich an j-s Férsen héften

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)