заспа́ць

1. (не прачнуцца своечасова) verschláfen* vi;

2.:

ён заспа́ў твар sein Gesícht ist (noch) rot vom Schlaf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

oversleep

[,oʊvərˈsli:p]

v., -slept, sleeping

праспа́ць, заспа́цца, заспа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sleep in

а) жыць у до́ме, дзе й працу́еш

б) по́зна спаць, заспа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)