Verbum

objection

n.

1) пярэ́чаньне n.; за́кід -у m., засьцяро́га f.

to raise an objection — вы́казаць засьцяро́гу, зрабі́ць за́кід, запярэ́чыць

2) пратэ́ст -у m.; неахво́та f.; супраціўле́ньне

strong objection to working — вялі́кая неахво́та працава́ць

dare

v.

1) насьме́львацца, нава́жвацца; адва́жвацца

He won’t dare to deny it — Ён не нава́жыцца запярэ́чыць гэ́таму

2) рызыкава́ць, не бая́цца

to dare the dangers — не бая́цца небясьпе́кі

3) кі́даць вы́клік

I dare you to jump — А ну, ско́кні

n.

вы́клік -у m.

I dare say — праўдападо́бна