за́мужам прысл. (за кім) verhéiratet (mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

únverheiratet

a нежана́ты, не за́мужам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

за́муж

1. прысл.:

вы́йсці за́муж héiraten vt;

вы́даць за́муж verhéiraten vt;

2. у знач. наз. м. (замужжа, шлюб) Héirat f -; Éhe f -, -n;

быць за́мужам verhéiratet sein (за кім-н. mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)