замацава́ць, замацо́ўваць beféstigen vt; féstmachen аддз. vt;

замацава́ць што-н цвіка́мі etw. féstnageln;

2. (права і г. д.) veránkern vt;

замацава́ць по́спехі die Erfólge féstigen;

3. (за кім-н.) j-n síchern vt, sícherstellen аддз. vt, reservíeren [-´vi:-] vt (месца, памяшканне); zúteilen vt (за кім-н., за чым-н.);

замацава́ць зямлю за кім-н. j-m Land zúteilen;

4. тэх., фота fixíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verklámmern

vt замацо́ўваць ско́бамі [кля́марамі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beféstigen

1.

vt замацо́ўваць; прымацо́ўваць

2.

(sich) замацо́ўвацца; умацо́ўвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufspannen

vt

1) наця́гваць

den Régenschirm ~ — раскры́ць парасо́н

2) узво́дзіць (курок)

3) замацо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bäumen

1.

vt

1) замацо́ўваць (жэ́ры́каю)

2) накру́чваць

2.

(sich)

1) падыма́цца на дыбкі́

2) заўпа́рціцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cement

[səˈment]

1.

n.

1) цэмэ́нт -у m.

2) вя́жучае рэ́чыва

3) Figur. су́вязь f., злуча́льная сі́ла

2.

v.

1) цэмэнтава́ць

2) скле́йваць

3) замацо́ўваць (пры́язьнь, су́вязь)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fixíeren

vt

1) устана́ўліваць, фіксава́ць

2) фатагр. зафіксава́ць, замацо́ўваць

3) пі́льна глядзе́ць (на каго-н., на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

veránkern

1.

vt

1) марск. ста́віць на цкар

2) тэх. умацо́ўваць

3) замацо́ўваць (у розн. знач.)

gesétzlich ~ — узако́ніць

2.

(sich) замацо́ўвацца

(пра арганізацыю і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fix

[fɪks]

1.

fixed or fixt, – v.t.

1) замацо́ўваць (і ў па́мяці), мо́цна ўмацо́ўваць, убіва́ць (у зямлю́ кол)

2) пастанаўля́ць, прызнача́ць (цану́, да́ту)

3) прыця́гваць (ува́гу, по́зірк), затры́мваць, спыня́ць (ува́гу, по́зірк), утаро́пваць, утаро́пвацца

4) фіксава́ць; замацо́ўваць (апрацо́ўваць замацава́льнікамі фа́рбу, зды́мак)

5) ла́дзіць (чараві́кі); ла́таць, ла́піць (во́пратку); цырава́ць (панчо́хі); рамантава́ць (машы́ну, ха́ту); напраўля́ць папсава́нае

6) informal пара́дкаваць, прычэ́сваць (валасы́), папраўля́ць фрызу́ру

7) informal рабі́ць несумле́нную камбіна́цыю

to fix a jury — падкупі́ць прыся́жных

8) informal по́мсьціць; кара́ць

9) Chem. згушча́ць; зьвя́зваць

10) рыхтава́ць; гатава́ць, гатава́ць, вары́ць (е́жу, по́лудзень)

2.

n.

1) цяжко́е, безвыхо́днае або́ дзі́ўнае стано́вішча

2) вызначэ́ньне месцазнахо́джаньня (самалёта, вадапла́ва)

3) Sl.

а) ха́бар, по́дкуп -у m.

б) до́за нарко́тыкаў

•

- fix upon

- fix up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impress

I [ɪmˈpres]

1.

v.t.

1) рабі́ць ура́жаньне, ура́жваць

2) замацо́ўваць (у па́мяці)

3) адбіва́ць, адціска́ць, штэмплява́ць

4) націска́ць на што

2. [ˈɪmpres]

n.

1) адбі́так -ка m.; знак -у m.

2) штэ́мпель -я m. (адбі́так)

3) ура́жаньне n.

II

1. [ɪmˈpres]

v.t.

1) рэквізава́ць

2) сі́лай, прыму́сам вэрбава́ць (у во́йска)

2.

n.

1) рэквізы́цыя f.

2) прымусо́вая вэрбо́ўка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)