заляце́ць

1. (куды-н.) (hin)éinfliegen* vi (s), heréinfliegen* vi;

пту́шка заляце́ла ў се́нцы ein Vógel hat sich in den Flur verflógen;

2. (далёка) weit fórtfliegen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

éinfliegen

*

1.

vi (s)

1) залята́ць (унутр), заляце́ць

2) падлята́ць да аэрадро́ма; зніжа́цца на аэрадро́м

2.

vt выпрабо́ўваць (самалёт у палёце)

3.

(sich) набыва́ць лётны во́пыт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)