зазнава́ць, зазна́ць
1. erfáhren* vt; erlében vt (перажыць);
2. (перацярпець) ertrágen* vt, erdúlden vt, erléiden* vt; mítmachen vt;
мно́гае зазнава́ць viel mítmachen [dúrchmachen]; viel Schwéres ertrágen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
empfínden
* vt адчува́ць, зазнава́ць
mit j-m ~ — спачува́ць (каму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
erléiden
* vt
1) зазнава́ць, перано́сіць
éine Níederlage ~ — зазнава́ць [цярпе́ць] паражэ́нне
2) сапсава́ць (радасць і да т.п.)
wélches Schícksal hat ihn erlítten? — які́ лёс спатка́ў яго́?
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
endure
[ɪnˈdʊr]
1.
v.i.
трыва́ць, пратрыва́ць, праіснава́ць
2.
v.t.
1) зазнава́ць, перажыва́ць; перано́сіць, перане́сьці; трыва́ць, вытры́мваць
2) цярпе́ць; зно́сіць (абра́зу, кры́ўду); талерава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
undergo
[,ʌndərˈgoʊ]
v.t., -went, -gone, -going
1) перажыва́ць, зазнава́ць
The country has undergone great changes — Краі́на перажыла́ вялі́кія зьме́ны
2) зно́сіць; цярпе́ць; перано́сіць
Soldiers undergo many hardships — Жаўне́ры перано́сяць шмат цяжкі́х выпрабава́ньняў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
suffer
[ˈsʌfər]
v.i.
1) паку́таваць, му́чыцца
2) цярпе́ць, паку́тліва перажыва́ць
3) зазнава́ць няўда́чу, стра́ты
His business suffered greatly during the war — Яго́нае прадпрые́мства шмат пацярпе́ла ў ча́се вайны́
4) цярпе́ць; трыва́ць
I will not suffer such insults — Я не сьцярплю́ такі́х абра́заў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
experience
[ɪkˈspɪriəns]
1.
n.
1) перажыва́ньне n., выпа́дак -ку m.; до́сьвед -у m.
a pleasant experience — прые́мны до́сьвед
2) спрактыкава́насьць, пра́ктыка, дасьве́дчанасьць, кваліфіка́цыя f.
to know by experience — перакана́цца на пра́ктыцы
2.
v.t.
дазнава́ць, зазнава́ць; перажыва́ць, адчува́ць
in life you experience both joy and sorrow — У жыцьці́ зазна́еш і ра́дасьць і го́ра
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
taste
[teɪst]
1.
n.
1) смак -у m.
to the taste — да сма́ку
2) пачуцьцё сма́ку
Her taste is unusually keen — У яе́ незвыча́йна то́нкае пачуцьцё сма́ку
3) густ -у m.
Her house is furnished in excellent taste — Ейны дом умэблява́ны ве́льмі густо́ўна
4) прабава́ньне, каштава́ньне n.
2.
v.t.
1) каштава́ць, спрабава́ць, смакава́ць
2) чуць смак
She tasted almond in the cake — Яна́ пачу́ла смак мінда́лю ў пірагу́
3) мець пры́смак
The soup tastes of onion — Суп ма́е пры́смак цыбу́лі
4) Figur. зазнава́ць, адчува́ць
to taste freedom — адчу́ць смак во́лі
•
- in bad taste
- in poor taste
- in good taste
- suit your own taste
- take a taste
- tastes differ
- to one’s taste
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)