hilen

1.

vt лячы́ць, выле́чваць, заго́йваць

2.

vi (s) папраўля́цца; заго́йвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

heal

[hi:l]

1.

v.t.

1) лячы́ць, выле́чваць (хваро́бу), гаі́ць, заго́йваць а́ну)

2) ачышча́ць (ваду́)

2.

v.i.

гаі́цца, заго́йвацца

The fractured bone soon healed — Злама́ная косьць ху́тка загаі́лася

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)