загляда́ць, загля́дваць, загляну́ць

1. (кінуць позірк) (hín)scháuen vi, hinéinsehen* vt, éinen Blick wérfen*;

2. разм. (зайсці, заехаць) bei j-m vorbéischauen [kurz vórsprechen*]; éinen Ábstecher máchen (разм.);

я загляну́ да цябе́ ich komme bei dir vorbéi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)