заве́сіць vórhängen vt, zúhängen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vórziehen

* vt

1) заве́сіць (фіранку)

2) (D) аддава́ць перава́гу (каму-н., чаму-н.)

3) падця́гваць напе́рад (войскі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

veil

[veɪəl]

1.

n.

1) вуа́ль f., вэ́люм -у m.

2) засло́на f., вэ́люм -у m.

A veil of clouds hid the sun — Вэ́люм хма́раў закры́ў со́нца

2.

v.t.

1) закрыва́ць; заве́шваць

to veil a portrait — заве́сіць партрэ́т

2) хава́ць, маскава́ць

a veiled threat — прыхава́ная, замаскава́ная пагро́за

•

- cast a veil over

- draw a veil over

- take the veil

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)