забія́ка м, ж разм Ráufbold m -(e)s, -e, Stréithammel m -s -, Stréithahn m -(e)s, -hähne

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tough

[tʌf]

1.

adj.

1) тугі́

2) цьвярды́

3) мо́цны, ду́жы; трыва́лы, загартава́ны, выно́сьлівы

a tough plant — трыва́лая расьлі́на

4) цяжкі́

tough work — цяжка́я пра́ца

5) упа́рты, цяжкі́, задзі́рысты (пра чалаве́ка)

2.

n.

мо́цны, ду́жы чалаве́к; забія́ка -і m., задзі́ра -ы m.

•

- tough luck

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)