дэлега́т м. Delegíerte (sub) m -n, -n;

манда́т дэлега́та Delegíerten mandat n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unauthorized

[ʌnˈɔӨəraɪzd]

adj.

1) недазво́лены

2) неправамо́цны; неупаўнава́жаны (дэлега́т)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Delegíerte

sub m, f -n, -n дэлега́т, -ка; пасла́нец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábgesandte

sub m, f -n, -n паслане́ц, -ла́нніца, дэлега́т, -ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

deputy

[ˈdepjəti]

n., pl. -ies

1) наме́сьнік, засту́пнік -а m.

2) дэлега́т, дэпута́т -а m., дэпута́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

delegate

1. [ˈdelɪgət]

n.

дэлега́т -а m., дэлега́тка f.; прадстаўні́к -а́ m., прадстаўні́ца f.

2. [ˈdelɪgeɪt]

v.

1) пасыла́ць або́ прызнача́ць каго́ дэлега́там, дэлегава́ць

2) перадава́ць паўнамо́цтвы

3) даруча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)