дапаўне́нне н.

1. (большае запаўненне) Áuffüllung f -, -en; Vóllfüllen n -s, -;

2. (дадатак) Náchtrag m -(e)s, -träge; Ergänzung f -, -en;

у дапаўне́нне ergänzend; als Náchtrag;

3. (даданы член сказа) Ergänzung f -, -en; Objékt n -(e)s, -e;

прамо́е дапаўне́нне diréktes Objékt;

уско́снае дапаўне́нне índirektes Objékt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ergänzung

f -, -en дапаўне́нне, дада́так

zur ~ — у дапаўне́нне [дада́так]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

novellíeren

[-v-]

vt уно́сіць дапаўне́нне ў зако́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Náchtrag

m -(e)s, -träge дада́так, дапаўне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vervóllständigung

f -, -en

1) папаўне́нне, дапаўне́нне

2) удаскана́ленне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ah.

= Anhang – дадатак, дапаўненне (да кнігі і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Supplemént

n -(e)s, -e дапаўне́нне, прыбаўле́нне, дада́так; дадатко́вы том

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúsatz

m -es, sätze

1) дапаўне́нне, дада́так

2) даме́шка, прыме́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыбаўле́нне н. разм. Hinzúfügung f -, -en; Zúnahme f -, -n (павелічэнне); Zúsatz m -es, -sätze (дапаўненне); Zúwachs m -es (прырост)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Novelle

[-'vε-]

f -, -n

1) наве́ла, апавяда́нне

2) дапаўне́нне да зако́ну, змяне́нне зако́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)