дабяла́ прысл

1. (чысты) weiß; rein; bis es weiß ist;

адмы́ць бялі́зну дабяла́ Wäsche weiß wáschen*, Wäsche wáschen*, bis sie weiß ist;

2. (распаліць жалеза) Éisen bis zur Wéißglut erhítzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

white-hot

[,hwaɪtˈhɑ:t]

adj.

1) распа́лены дабяла́

2) ве́льмі ўзбу́джаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aglow

[əˈgloʊ]

1.

adv.

у палымя́ным бля́ску

2.

adj.

1) палымя́на-бліску́чы

2) распа́лены дачы́рвана або́ дабяла́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glowing

[ˈgloʊɪŋ]

adj.

1) я́сны, сьве́тлы (ко́лер); зы́ркі, асьляпля́льны (со́нца, по́лымя)

2) распа́лены дачы́рвана або́ дабяла́; румя́ны (пра шчо́кі)

a glowing tan — залаці́ста -румя́ны зага́р

3) ахво́чы, па́лкі; жывы́, яскра́вы

a glowing description — яскра́вае апіса́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)