групава́ць gгupperen vt; in Grppen zusmmenfassen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

assort

[əˈsɔrt]

1.

v.t.

сартава́ць; разьмярко́ўваць; разьбіра́ць; групава́ць, клясыфікава́ць

to assort books alphabetically — групава́ць кні́гі ў альфабэ́тным пара́дку

2.

v.i.

падыхо́дзіць, пасава́ць

to assort well — до́бра пасава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grppieren

1.

vt групава́ць

2.

(sich)

(zu D – як-н., у што-н.) групава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

brigade

[brɪˈgeɪd]

1.

n.

1) брыга́да f.

2) кама́нда, дружы́на f.

2.

v.t.

1) фармава́ць брыга́ду

2) групава́ць у дружы́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

group

[gru:p]

1.

n.

1) гру́па f.

2) авіяпо́лк -палка́ m.

3) Chem. радыка́л -а m.

2.

v.t.

групава́ць, уклада́ць гру́памі

3.

v.i.

групава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

batch

[bætʃ]

1.

n.

1) ко́лькасьць f., па́ртыя f.ы́рабаў); упёк -у m.

This batch of cookies was better than the last one — Гэ́ты ўпёк пе́чыва быў ле́пшы за папярэ́дні

2) пачо́к -ка́ m.; жме́ня f., ку́ча f.

to pay a batch of bills — заплаці́ць ку́чу раху́нкаў

3) па́ртыя, гру́па f.

the first batch of students — пе́ршая па́ртыя студэ́нтаў

4) заме́с -у m. (бэто́ну)

2.

v.t.

зьбіра́ць, групава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

type

[taɪp]

1.

n.

1) род -у, гату́нак -ку, від, тып -у m.

three types of local government — тры ты́пы мясцо́вага ўра́даваньня

2) пры́клад, узо́р -у m., мадэ́ль f.

John is a fine type of schoolboy — Янка — пры́кладны ву́чань

3) Biol. тып -у m.

4) Print. шрыфт -у m., друка́рскія лі́тары

bold type — тлу́сты шрыфт

italic type — курсі́ў

5) выя́ва (на манэ́це або́ мэдалі́)

6) гру́па, кля́са f.

a blood type — гру́па крыві́

2.

v.

1) быць узо́рам, сы́мбалем; сымбалізава́ць

2) групава́ць, клясыфікава́ць, тыпізава́ць

3) друкава́ць (на машы́нцы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

range

[reɪndʒ]

1.

n.

1) праме́жак -ку m., ра́мкі pl.

a range of prices from 5 cents to 25 dollars — цэ́ны ў праме́жку ад 5 цэ́нтаў да 25 даля́раў

2) дасяга́льнасьць, дальнабо́йнасьць f., да́льнасьць дзе́яньня; до́сяг -у m.

The missile has a range of 200 miles — Дасяга́льнасьць раке́ты — 200 мі́ляў

3) стрэ́льбішча n.

4) па́сьбішча n.

5) ланцу́г -а́ m., шэ́раг -у m.

a range of mountains — го́рны ланцу́г

a wide range of color — шыро́кая га́ма ко́лераў

6) абша́р -у m., зо́на f., ахо́п -у m.

7) кухо́нная пліта́

2.

v.i.

1) распасьціра́цца (у ме́жах ад чаго́ да чаго́)

2) цягну́цца

prices ranging from $5 to $10 — цэ́ны ў праме́жку ад 5 да 10 даля́раў

3) вандрава́ць

3.

v.t.

1) разьмярко́ўваць

2) выстро́йваць у рад; групава́ць

3) дасяга́ць

- at close range

- range of vision

- voice range

- out of range

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)