го́днасць ж

1. (маральныя якасці) Würde f -;

пачуццё ўла́снай го́днасці Sélbstbewusstsein n -s;

2. (прыдатнасць) разм Táuglichkeit f -; Bráuchbarkeit f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ménschenwürde

f - чалаве́чая го́днасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Eminénz

f -, -en

1) перава́га, высо́кая го́днасць

2)

Éuer [Éure] ~ — Ва́ша высо́капраасвяшчэ́нства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абра́зіць beléidigen vt, verlétzen vt, kränken vt;

абра́зіць дзе́яннем юрыд tätlich beléidigen, hándgreiflich wérden;

абра́зіць чыю-н го́днасць j-s Stolz verlétzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wíederherstellen, wíeder hérstellen

vt адбудо́ўваць; аднаўля́ць

die Éhre ~ — аднаві́ць сваю́ го́днасць [свой го́нар], рэабілітава́цца

2) аднаўля́ць, варо́чаць (здароўе), вы́лечыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Qualität

f -, -en я́касць, уласці́васць

das Úmschlagen von Quantität in Qualität — перахо́д ко́лькасці ў я́касць

2) я́касць, го́днасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wégwerfen

*

1.

vt выкі́дваць, адкі́дваць

das Lében ~ — ско́нчыць жыццё самагу́бствам; марнава́ць жыццё

2.

(sich) уніжа́цца, прыніжа́ць сваю го́днасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stolz

m -es го́рдасць; го́днасць; ганарлі́васць

j-s ~ béugen — злама́ць чыю́-н. ганарлі́васць

er sétzte séinen höchsten ~ daréin… — ён асаблі́ва ганарыўся тым, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

назнача́ць, назна́чыць разм

1. (прызначыць) bestímmen vt, féstsetzen аддз vt;

назнача́ць штраф éine Stráfe verhängen (каму-н über A);

назнача́ць пасе́джанне éine Sítzung ánberaumen [ánsetzen];

назнача́ць вы́бары die Wáhlen áusschreiben*;

2. (надаць годнасць) ernénnen* vt, éinsetzen vt; berúfen* vt, benénnen* vt;

3. (прадпісаць) ánordnen vt;

назнача́ць ле́кі éine Arznéi verschréiben*; гл тс прызначаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vergében

*

I

vt (D)

1) прадстаўля́ць, перадава́ць, аддава́ць, раздава́ць (што-н. каму-н.); размярко́ўваць (што-н.)

noch zu ~ — яшчэ́ свабо́дны; разм. незаму́жняя

2) дарава́ць, праба́чыць

2.

:

sich (D) [séinem Ánsehen] étwas ~ — тра́ціць [губля́ць] сваю́ го́днасць

II

гл. vergeblich

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)