выраша́льны

1. lösbar;

2. (рашучы) entschidend;

выраша́льны аргуме́нт entschidendes [drchschlagendes] Argumnt;

мець выраша́льнае значэ́нне usschlaggebend [entschidend] sein;

выраша́льны по́спех ein drchschlagender Erflg

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вызнача́льны beschleßend, entschidend (вырашальны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

determinative

[dɪˈtɜ:rmɪnətɪv]

1.

adj.

вызнача́льны, выраша́льны

2.

n.

выраша́льны фа́ктар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

determinant

[dɪˈtɜ:rmɪnənt]

1.

n.

вызнача́льны, выраша́льны фа́ктар

2.

adj.

выраша́льны, раша́ючы; гало́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

usschlaggebend

a выраша́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

conclusive

[kənˈklu:sɪv]

adj.

заклю́чны; выраша́льны; перакана́ўчы о́каз)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

determinatv

a вызнача́льны; выраша́льны, рашу́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

solvable

[ˈsɑ:lvəbəl]

adj.

1) выраша́льны

2) раствара́льны, распушча́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entschidend

a рашу́чы, выраша́льны

ine ~e Überlgenheit — перава́жная бо́льшасць

~e Stmme — рашу́чы го́лас; выраша́льны го́лас

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bestmmend

a

1) вызнача́льны

2) выраша́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)