выплёўваць гл. выплюнуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áusspeien

* vt выплёўваць, выкіда́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusspucken

vt выплёўваць; сплёўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sputter

[ˈspʌtər]

1.

v.i.

1) шыпе́ць, трашчэ́ць (пра аго́нь), сквірчэ́ць (пра сква́ркі)

2) пы́рскаць, плява́цца, выплёўваць

3) лапата́ць

2.

n.

1) шыпе́ньне n., трэ́скат -у m.; сквірчэ́ньне n.

2) лапата́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spúcken

1.

vi плява́ць

auf j-n, auf etw. ~ — наплява́ць на каго́-н., на што-н.

in die Hände ~ — працава́ць энергі́чна

2.

vt ха́ркаць (крывёю), выплёўваць (макрату)

◊ er spuckt gróße Bógen — ён (на́дта) задзіра́е нос

◊ j-m in die Súppe ~ — сапсава́ць каму́-н. усё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spit

I [spɪt]

1.

spat or spit, spitting

2.

v.t.

1) плява́ць

2) выплёўваць

3.

v.i.

1) плява́цца

2) трашчэ́ць, шыпе́ць (пра сьве́чку, аго́нь); пы́рхаць, фы́ркаць (пра ката́)

3) церушы́ць (пра дро́бны сьнег), імжэ́ць (пра дождж)

4.

n.

1) сьліна́ f.; пляво́к -ўка́ m.

2) плява́ньне n.

3) дро́бны дождж або́ сьнег

•

- spitting image

II [spɪt]

1.

n.

1) ражо́н -на́ m. (для сма́жаньня мя́са)

2) каса́ f., мыс -у m.

2.

v.t.

1) натыка́ць, наткну́ць (на ражо́н)

2) прабіва́ць, прабі́ць; пракало́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)