Mésslatte

f -, -n вымяра́льная [ме́рная] рэ́йка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Méssgerät

n -(e)s, -e вымяра́льная прыла́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mésswerkzeug

n -(e)s, -e вымяра́льная прыла́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Méssinstrument

n -(e)s, -e вымяра́льны інструме́нт, вымяра́льная прыла́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апарату́ра ж. тэх. Apparatúr f -, -en;

гуказапі́свальная і гукаперадава́льная апарату́ра elektroakústische Geräte pl;

вымяра́льная апарату́ра Méssapparatur f, Méssgeräte pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Méssapparat

m -(e)s, -e вымяра́льны апара́т, вымяра́льная прыла́да, вымяра́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bándmaß

n -es, -e руле́тка (вымяральная); сантыме́тр (стужка для мерання)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gauge

[geɪdʒ]

1.

n.

1) ме́ра f.; машта́б -у m. (для ме́раньня); эталён -аm. (узо́р адзі́нкі вымярэ́ньня)

2) вымяра́льная прыла́да

3) крытэ́рый -ю m.

4) паме́р -у m.; ёмістасьць, ёмкасьць f.

5) калі́бр -у m.

6) шырыня́ чыгу́начнае каляі́

broad (narrow) gauge — шыро́кая (ву́зкая) каляі́на

2.

v.t.

1) дакла́дна ме́раць, вымяра́ць, спраўджа́ць паме́р

2) ацэ́ньваць (чалаве́ка, хара́ктар)

3) калібрава́ць (правяра́ць калі́бар або́ шка́лу)

4) вызнача́ць ёмістасьць

•

- gauge glass

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Mésser

I

n -s, - нож; разе́ц, лязо́

ein schárfes [stúmpfes] ~ — во́стры [тупд] нож

◊ j-m das ~ an die Kéhle sétzen — прыпе́рці каго́-н. да сцяны́

die Sáche steht auf des ~s Schnéide — спра́ва ў крыты́чным ста́не [стано́вішчы]

Kampf [Krieg] bis aufs ~ — барацьба́ не на жыццё, а на смерць

ein ~ óhne (Heft und) Klínge — пусты́ гук, фі́кцыя, адна́ ба́чнасць

das ~ beim Heft háben — захапі́ць ула́ду ў свае́ ру́кі

mit dem gróßen ~ schnéiden*, das gróße [lánge] ~ führen — хлусі́ць, хвалі́цца

II

m -s, -

1) вымяра́льнік, вымяра́льная прыла́да; лічы́льнік

2) земляме́р, камо́рнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)