вылуча́цца, вы́лучыцца

1. sich hervórtun*; sich áuszeichnen;

2. (на выбарах і пад.) nominíert wérden; vórrücken vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hócharbeiten

(sich) аддз. вы́лучыцца [вы́значыцца] ула́снымі намага́ннямі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аддзялі́цца, аддзяля́цца

1. (вылучыцца) sich ábsondern, sich ábtrennen, sich (lós)lösen;

2. (пры раздзеле маёмасці) sich sélbstständig máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вызнача́цца, вы́значыцца

1. sich áufklären; sich heráusstellen;

2. (вылучыцца) sich áuszeichnen; sich hervórtun* (іран.);

3. (стаць знамянальным) gekénnzeichnet wérden; dénkwürdig sein; geféiert wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)