вызнача́цца, вы́значыцца

1. sich áufklären; sich heráusstellen;

2. (вылучыцца) sich áuszeichnen; sich hervórtun* (іран.);

3. (стаць знамянальным) gekénnzeichnet wérden; dénkwürdig sein; geféiert wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́значаны

1. bestímmt; féstgelegt, féstgesetzt;

2. гл. вызначыцца, вызначыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

léuchten

vi

1) свяці́ць, свяці́цца; ззяць, зіхаце́ць, блі́скаць, блішча́ць

2) перан. блі́снуць, вы́значыцца

séine Kénntnisse ~ lássen* — блі́снуць [вы́значыцца] сваі́мі ве́дамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)