вузлава́ты (які мае вузлы) knótig; тэкст. nóppig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

knot

[nɑ:t]

1.

n.

1) ву́зел -ла́ m.

2) бант -а m., ба́нцік -а m., dim.

3) су́вязь f.

nuptual knot — сужэ́нства

4) на́расьць f. (на дрэ́ве)

5) ву́зел -ла́ m. (адзі́нка ху́ткасьці вадапла́ваў)

6) ця́жкасьць, перашко́да f.; замі́нка, за́гваздка f.

2.

v.

1) завя́заваць вузло́м

2) зблы́тваць (-ца), заблы́таць (-ца) у вузлы́

3) завя́зваць, рабі́ць фрэ́ндзлі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ву́зел м.

1. (на вяроўцы) Knóten m -s, -;

завяза́ць ву́зел éinen Knóten schlíngen* [knüpfen, máchen];

развяза́ць ву́зел тс. перан. éinen Knóten lösen [entwírren];

развяза́ць ву́зел супярэ́чнасцяў ein Netz von Wídersprüchen lösen [entwírren];

завяза́ць вузло́м zusámmenknoten vt, verknóten vt;

2. чыг. Knótenpunkt m -(e)s, -e, Éisenbahnknotenpunkt m;

3. вайск.:

ву́зел абаро́ны Vertéidigungsknoten m;

ву́зел су́вязі Náchrichtenzentrale f -, -n;

4. (клунак) Bündel n -s, -, Bund n -(e)s, -e;

5. бат. Knóten -s, -;

нерво́выя вузлы́ Nérvenknoten [-vən-] pl; Nérvengangli¦en pl;

6. марск. (адзінка хуткасці) Knóten m -s, -;

7. тэх. Báugruppe f -, -n, Éinheit f -, -en;

саніта́рны ву́зел sanitäre Ánlagen pl; буд. sanitärtechnische Ráumzelle;

8. тэкст. Nóppe f -, -n;

◊

рассячы́ го́рдзіеў ву́зел den górdischen Knóten dúrchhauen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)