во́блачны wólkig, bewölkt, Wólken-; trübe, mit Wólken überzógen;

во́блачнае по́крыва Wólkendecke f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bewölkt

a во́блачны, пахму́рны

wéchselnd ~ — пераме́нная во́блачнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wólkig

a

1) во́блачны

2) му́тны (пра асадак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)