брахлі́вы разм.

1. (пра сабаку) häufig béllend; laut;

2. перан. (пра чалавека) schwátzhaft, geschwätzig; rédefreudig (які любіць пагаварыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bow-wow

[,baʊˈwaʊ]

1.

n.

1) брэх саба́кі, гаў-гаў

2) саба́чка (у дзіця́чых апавяда́ньнях)

2.

adj., Sl.

брахлі́вы; задзі́рлівы

3.

v.i.

браха́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)