бразгата́ць, бра́згаць klírren vi; kláppern vi (стукаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

klírren

vi бразгата́ць, бра́згаць; дзднкаць (пра шкло)

mit den Wáffen ~ — бра́згаць збро́яй

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бра́знуць

1. гл. бразгатаць, бразгаць;

2. разм. (грукнуць) mit Gepólter fállen lássen*;

3. (кінуць) mit Gepólter hínwerfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zing

[zɪŋ]

1.

n.

1) бра́згат -у m., рэ́зкі зво́нны гук або́ гуд

2) Sl. бадзёрасьць, жы́васьць f.

2.

v.i.

бразгата́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дры́нкаць разм.

1. (бразгатаць) klírren vi;

дры́нкалі шпо́ры die Spóren klírrten;

2. (няўмела іграць) klímpern vi;

дры́нкаць на рая́лі auf dem Klavier [-´vi:r] klímpern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

clatter

[ˈklætər]

1.

n.

1) стук, звон -у m., траскатня́ f.

2) га́лас -у m., балбатня́ f.

3) ту́пат -у m.

2.

v.i.

бра́згаць, бразгата́ць, ля́скаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

звіне́ць klíngen* vi; tönen vi (гучаць); klírren vi (бразгатаць);

стру́ны звіня́ць die Sáiten klíngen*;

звіне́ць шпо́рамі mit den Spóren klírren;

звіне́ць ланцуга́мі mit den Kétten klírren [rásseln];

у мяне́ звіні́ць у вушах [увушшу́] es klingt mir in den Óhren, ich habe Óhrenklingen [Óhrensaúsen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rattle

[ˈrætəl]

1.

v.

1) бражджэ́ць; бразгаце́ць, бразгата́ць; груката́ць, тарахце́ць

The wind rattled the windows — Во́кны бражджа́ць ад ве́тру

The old car rattled down the street — Старо́е а́ўта пратарахце́ла па ву́ліцы

2) балбата́ць, ху́тка гавары́ць, бараба́ніць

The speaker rattled on about the state of the economy — Прамо́ўца бараба́ніў аб эканамі́чным ста́не

3) informal бянтэ́жыцца

She was so rattled that she forgot her speech — Яна́ так зьбянтэ́жылася, што забы́лася што гавары́ць

2.

n.

1) бра́згат, гру́кат -у m.; брынчэ́ньне, тарахце́ньне n.

2) балбатня́, траскатня́ f.

3) бразго́тка f. (дзіця́чая або́ музы́чны інструмэ́нт)

4) ко́лцы на хвасьце́ грыму́чае зьмяі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)