Verbum

bond

I [bɑ:nd]

1.

n.

1) су́вязь f.; по́вязі pl. only

a bond of friendship — мо́цная сябро́ўская по́вязь

a bond of blood — кро́ўныя по́вязі

2) абліга́цыя f., бо́ны pl. only.

3) піса́нае абавяза́ньне; умо́ва f.

4) паручы́цель -я m., паручы́целька f.

5) вя́жучае рэ́чыва

Cement is the bond in concrete — Цэмэ́нт — вя́жучае рэ́чыва ў бэто́не

2.

v.t.

1) выпуска́ць бо́ны

2) закла́дваць ма́емасьць

3) зьвя́зваць, спалуча́ць

•

- bonds

- in bond

II [bɑ:nd]

n., Archaic

прыго́нны -ага m.; прыго́нная f.

mature

[məˈtʊr]

1.

adj.

1)

а) сьпе́лы, дасьпе́лы (плод)

б)

mature age — ста́лы век

a mature person — даро́слы чалаве́к

в)

mature wine дасьпе́лае, старо́е віно́

mature cheese — уле́жаны сыр

г) mature plans — до́бра абду́маныя, распрацава́ныя пля́ны

2) з тэ́рмінам плацяжу́, пла́тны

mature savings bonds — ашча́дныя бо́ны, які́я дасягну́лі тэ́рміну плацяжу́

2.

v.i.

1)

а) сьпець, высьпява́ць, дасьпява́ць (і пра плян)

б) станаві́цца даро́слым, ста́лым; стале́ць

2) падляга́ць выпла́це; настава́ць, прыхо́дзіць (пра тэ́рмін плацяжу́)

3.

v.t.

1) рабі́ць ста́лым, даво́дзіць да сьпе́ласьці

2) до́бра распрацо́ўваць (плян)