беззага́нна прысл.;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

éinwandfrei

1.

a бездако́рны, беззага́нны

2.

adv бездако́рна, беззага́нна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

perfectly

[ˈpɜ:rfɪktli]

adv.

1) ве́льмі до́бра, выда́тна; даскана́ла

2) ца́лкам, ве́льмі дакла́дна; беззага́нна; зусі́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)