ахвя́рнік м. Ópferstätte f -, -n; царк. Ópferaltar m -s, -altäre

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ópferstätte

f -, -n ахвя́рнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ópfern

vt

1.

ахвярава́ць, прыно́сіць на ахвя́рнік

2.

(sich) ахвярава́ць сабо́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Altár

m -s, -täre алта́р; ахвя́рнік

zum ~ führen — ве́сці пад вяне́ц, жані́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)