афарбава́ць

1. färben vt; (án)stréichen* vt (сцяну і г. д.);

афарбава́на! frisch gestríchen!;

2. (надаць сэнс) das Gepräge gében* (чаму-н. D), Sinn geben* (D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bemálen

vt фарбава́ць, афарбава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ачарні́ць

1. (афарбаваць) (án)schwärzen vt, schwarz máchen

2. перан. (зняславіць) ánschwärzen vt, verléumden vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stain

[steɪn]

1.

n.

1) пля́ма f.

2) пля́ма f., цень -ю m., га́ньба f. (на рэпута́цыі)

3) фа́рба f.; каляро́вы пако́ст

2.

v.t.

1) пля́міць, запля́мваць

2) га́ньбіць, зьнеслаўля́ць (рэпута́цыю)

3) фарбава́ць, афарбо́ўваць

to stain a microscopic specimen — афарбава́ць мікраскапі́чны прэпара́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)