атама́н м

1. Atamán m -en, -en, Kosákenführer m -s, -;

2. (правадыр) Ánführer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Rädelsführer

m -s, - завада́тар, атама́н, важа́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

chieftain

[ˈtʃi:ftən]

n.

1) правады́р пле́мя або́ ро́ду

2) лі́дэр -а m.; атама́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Háuptmann

m -s, -leute

1) атама́н

2) вайск. капіта́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)