assonance

[ˈæsənəns]

n.

асана́нс -у m., недакла́дная ры́фма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

assonant

[ˈæsənənt]

1.

adj.

асана́нсны, сугу́чны

2.

n.

асана́нс -у m., сугу́чча n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)