апылі́ць, апыля́ць

1. бат. bestäuben vt;

2. с.-г. bespréngen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pollinate

[ˈpɑ:ləneɪt]

v., Bot.

апыля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánstäuben

vt біял. апыля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bestäuben

vt

1) запылі́ць

2) бат. апыля́ць

3) пасыпа́ць (мукой і г.д.); зацерусі́ць (снегам)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dust

[dʌst]

1.

n.

1) пыл -у m.

2) Bot. пыло́к -ку́ m.

3) аста́нкі, парэ́шткі pl. only, прах -у m.

2.

v.

1) сьціра́ць, зьмята́ць пыл

2) пасыпа́ць (муко́ю, цу́крам, пе́рцам); апыля́ць

3) запы́льваць (-ца), забру́джваць (-ца)

•

- bite the dust

- gather dust

- throw dust in one’s eyes

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)