ábhacken

vt адсяка́ць, адшчапля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábsplittern

1.

vt адшчапля́ць

2.

vi (s) адшчэ́плівацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábstecken

vt

1) адко́лваць, адшчапля́ць

das Haar ~ — распуска́ць валасы́

2) адзнача́ць ты́чкамі [калка́мі, іго́лкамі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábspalten

1.

vt адшчапля́ць, адко́лваць

2.

vi (s) (sich) адшчапля́цца, адлуча́цца ábspannen

vt распрага́ць; аслабля́ць

ábgespannt sein — быць сто́мленым [змо́раным]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flake

[fleɪk]

1.

n.

1) луска́, лускаві́нка; шмато́к, драбо́к -ка́ m.

a flake of snow — сьняжы́нка f.

2) то́ненькі пласт

2.

v.t.

1) дзялі́ць, драбі́ць на то́нкія пласты́

2) адшчапля́ць (то́нкімі пласта́мі), адко́лваць (ад ка́меня)

3.

v.i.

1) лу́шчыцца, лупі́цца (пра фа́рбу)

2) па́даць камяка́мі (пра сьнег)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gad

I [gæd]

1.

v.i., gadded, gadding

бадзя́цца, швэ́ндацца, сно́ўдацца; вандрава́ць

2.

n.

1) бадзя́ньне, туля́ньне n.

2) бадзя́га, валацу́га, туля́га -і m. & f.

II [gæd]

1.

n.

1) ражо́н -на́ m.

2) зубі́ла n., клін -а m. (для адбіва́ньня вугля́, руды́, ска́лаў)

2.

v.t.

1) паро́ць; кало́ць; по́ркаць (чым-н. во́стрым)

2) адко́лваць; адшчапля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)