Verbum

адчува́цца zu fühlen [zu mérken, zu spüren] sein, sich fühlbar máchen;

адчува́ецца, што… man fühlt, dass…

луна́ць

1. (плаўна лятаць) schwében vi (h, s); wéhen vi (пра сцяг);

2. (пра ўсмешку, думкі) schwében vi (h, s);

у яго́ на губа́х луна́ла ўсме́шка er hatte ein Lächeln auf den Líppen;

3. (пра песні, музыку) sich áusbreiten;

4. (панаваць, адчувацца) zu fühlen [zu mérken, zu spüren] sein; sich fühlbar máchen;

◊

луна́ць у абло́ках in höheren Regiónen [Sphären] schwében

насі́цца

1. (хутка рухацца) (umhér)laufen* vi (s), rénnen* vi (s); (herúm)flíegen* vi (s) (лятаць);

2. перан. úmgehen* vi (s), úmlaufen* vi (s);

но́сяцца чу́ткі es géhen Gerüchte um;

насі́цца ў паве́тры (адчувацца) es liegt in der Luft;

3. (з кім-н., чым-н.):

насі́цца з ду́мкай sich mit dem Gedánken trágen*;

з ім на́дта мно́га насі́ліся man gab sich állzu viel mit ihm ab;

4. (пра адзенне) sich trágen*, háltbar sein;

◊

насі́цца з кім-н. [чым-н.] як з пі́санай то́рбай ein gróßes Getúe mit j-m [etw. D] máchen; j-n (etw.) wie ein róhes Ei behándeln