адмаўляцца

1. verzíchten vi (ад чаго-н. auf A); ábdanken vi (ад прастола); widerrúfen* vt, zurüсknehmen* vt (ад слова і г. д.); ábschwören* vi (D) (ад рэлігіі і пад.);

адмаўляцца ад пра́ва auf sein Recht verzíchten;

адмаўляцца ад спа́дчыны éine Érbschaft áusschlagen*;

2. (ад каго-н.) sich lóssagen (von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

disavow

[,dɪsəˈvaʊ]

v.t.

адрака́цца; адмаўля́цца; не прызнава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disown

[dɪsˈoʊn]

v.t.

адмаўля́цца ад чаго́; адрака́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

back down

адыхо́дзіць, адмаўля́цца ад чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abnegate

[ˈæbnɪ,geɪt]

v.t.

адмаўля́ць сабе́; адмаўля́цца, вырака́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disclaim

[dɪsˈkleɪm]

v.t.

1) адмаўля́цца

2) зрака́цца, адрака́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адбрыка́цца, адбры́квацца

1. (mit den Füßen) áusschlagen* (um j-n, etw. lószuwérden);

2. разм. (адмаўляцца) álles dránsetzen, um etw. lószuwérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

recant

[rɪˈkænt]

v.t.

1) публічна адмаўля́цца (ад перакана́ньняў, сло́ваў)

2) адрака́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entäußern

(sich) (G) высок. адмаўля́цца (ад чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

desist

[dɪˈzɪst]

v.i.

спыня́цца, устры́мвацца; адмаўля́цца

desist from attempts — адмо́віцца ад спро́баў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)