адбы́ць

1. (тэрмін і г. д) ábsitzen* vt, ábbüßen vt;

адбы́ць слу́жбу вайск разм séine Díenstzeit ábleisten;

2. (паехаць) ábfahren* vi (s) ábreisen vi (s);

3. (абысціся без чаго-н) разм áuskommen können* (ohne A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ábbrummen

vt разм. адсядзе́ць, адбы́ць тэ́рмін пакара́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verbüßen

éine Stráfe ~ — не́сці ка́ру (за што-н.); адбы́ць пакара́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kérkerhaft

f - турэ́мнае зняво́ленне

die ~ ábbüßen — адбы́ць тэ́рмін пакара́ння ў турме́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адсе́дзець

1. (выклікаць аняменне) sich (D) etw. steif sitzen*;

2. (адбыць пакаранне) ábsitzen;

адсе́дзець свой тэрмін séine Zeit ábsitzen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пакара́нне н Stráfe f -, -n; Bestráfung f -, -en (дзеянне);

заслуго́ўваць пакара́ння die Stráfe verdíenen;

адбы́ць пакара́нне die Stráfe verbüßen [ábbüßen];

пазбе́гнуць пакара́ння der Stráfe (D) entgéhen*;

вы́зваліць ад пакара́ння die Stráfe erlássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)