агарадзі́ць
1. гл. абгарадзіць;
2. перан. (засцерагчы) (be)schützen vt, in Schutz nehmen*; (be)wáhren vt (ад чаго-н. vor D);
агарадзі́ць сябе́ ад чаго-н. sich schützen vor (D), sich verwáhren gégen (A)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
агаро́джваць гл. агарадзіць