агарадзі́ць

1. гл. абгарадзіць;

2. перан. (засцерагчы) (be)schützen vt, in Schutz nehmen*; (be)whren vt (ад чаго-н. vor D);

агарадзі́ць сябе́ ад чаго-н. sich schützen vor (D), sich verwhren ggen (A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

агаро́джваць гл. агарадзіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)